φαινοκρύσταλλος

ο, Ν

(πετρογρ.) κρύσταλλος τού οποίου το μέγεθος είναι κατά πολύ μεγαλύτερο από το μέγεθος τών άλλων κρυστάλλων που είναι διασκορπισμένοι μέσα στη θεμελιώδη μάζα ενός πετρώματος, αλλ. φαινοβλάστης ή μεγακρύοταλλος ή πορφυροθλάοτης.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. phenocristal].